سربازی به نام «نوبوشیج»(No bu shige) نزد استاد ذن «هاکوئین»(Ha kuin) آمد و پرسید: آیا وجود بهشت و جهنم حقیقت دارد؟
«هاکوئین» سئوال کرد: تو کی هستی؟
مرد جنگجو پاسخ داد: یک سرباز (سامورایی) هستم.
«هاکوئین» گفت: تو، سربازی؟! کدام فرماندهی تو را برای محافظت خود انتخاب میکند؟! تو که بیشتر مثل گداها میمانی.
«سامورایی» آنچنان عصبانی شد که دست به شمشیرش بود. «هاکوئین» به کلام خود ادامه داد و گفت: که شمشیر هم داری! لابد آنقدر کُند است که سر من را هم نمیتواند ببرد.
«سامورایی» شمشیر را از غلاف بیرون کشید؛ در همین لحظه «هاکوئین» گفت: اینجا، دروازههای جهنم باز میشود.
«سامورایی» با شنیدن این جمله، به روش تعلیم استاد پی برد. شمشیر را در غلاف فرو برد و تعظیم کرد.
«هاکوئین» گفت: و اینجا، دروازههای بهشت باز میشود.
مهم: وقتی به زندگی بزرگان نظری اجمالی بیافکنید، متوجه این موضوع خیلی مهم میشوید که، اساتید و بزرگان در برخی مواقع از تکنیکهای آموزشی غیر مستقیم برای یاد دادن به دیگران استفاده مینمایند. در واقع اساتید با تجربه، با تحریک کردن احساسات و عواطف شاگردان، در راستای اهداف انسانی و رسیدن به مرحله روشنایی، آنها را برای یادگیری مطالب مهم و ضروری هدایت مینمایند.
بعضی وقتها پیش میآید افرادیکه سئوالات حساس و خیلی مهم را مطرح مینمایند، با یک حالت شک و ناباوری آنرا میپرسند. اگر بخواهیم به آنها جواب سطحی بدهیم، هیچ توفیقی به همراه ندارد و آن شخص همچنان در وادی تاریکی و جهل بسر میبرد. بهترین راهحل برای هدایتکردن شخص شکاک و جاهل، استفادهکردن از تکنیکهای سریع و صریح آموزش غیرمستقیم میباشد.
در ضمن، این موضوع خیلی مهم را یادآور میشوم که از این تکنیکها فقط اساتید باتجربه و خبره استفاده مینمایند. زیرا هر شخص و هر سئوال، یک تکنیک بخصوص را میطلبد. و اینرا بدانید که انسان موجود بسیار پیچیدهای میباشد که در هرلحظه با توجه به «شرایط، مکان و زمان» تغییر میکند. در واقع، اساتید به توسط نور هدایتکنندۀ درونی خود، اطرافیان را تحت تأثیر قرار داده و هدایت میکنند. پس برای رسیدن به این درجه، باید نور هدایتکنندۀ درونی خود را فعال کرده و توسط آن نور اشراق، دیگران را هدایت نمود.
استاد حکیم میفرماید:
«به تعداد مخلوقاتِ آفریده شده، راه کمال بهسویِ خداشناسی وجود دارد، و هر کسی به یک نحو و به اندازۀ ظرفیت خود، به آن دسترسی پیدا مینماید.»
استاد حکیم میفرماید:
«اساتید باید ابتدا نور هدایت کنندۀ درونی و الهیِ خود را فعّال کرده، و آنگاه توسط آن نورِ اشراق، دیگران را هدایت نمایند.»
استاد حکیم میفرماید:
«اساتید توسط نور هدایت کنندۀ درونی و الهیِ خود، اطرافیان را تحت تأثیر اشراقِ الهی قرار داده و هدایت میکنند. »
نوشته ی: استاد محمدرضا یحیایی – کتاب داستان های ذن جامع